ارزش خود:دیگی که کسی مراقب آن نیست

این فصل می پردازد به ارزش خود: دیگی که کسی مراقب آن نیست. منظور از دیگ ، تصویری از "ارزش خود" یا "احترام به خود"است که هرکس همیشه با خود دارد.و افراد خانواده می توانند احساس پر بودن، احساس خالی بودن، کثیف یا ترک خورده بودن ،احساس ارزش یا گناه ، شرم یا بی ثمری را در قالب :دیگ پر و دیگ خالی بیان کنند.

این فصل همچنین می پردازد به اینکه هیچ ژنی احساس ارزش را انتقال نمی دهدو به وجود نمی آورد بلکه چنین احساسی آموخته می شود و خانواده محلی ست که چنین احساسی را می آموزاند شما در محیطی که پدر و مادرتان بوجود آورده اند آموخته اید که احساس ”دیگ“ سرخالی یا سر پر کنید و فرزندان شما نیز".

خوشبختانه ، این امکان وجود دارد که شخصی در هر سنی باشد سطح "دیگ" او را ترقی داد چون احساس ارزش خود یاد داده شده است پس می توان از یاد نیز برده شود و به جای آن چیز دیگری آموخته شود امکان این یادگیری از گهواره تا گور وجود دارد در نتیجه هیچگاه برای یادگیری دیر نیست.

 هرکس در هر لحظه از عمرش می تواند احساس بهتر را در خود پرورش دهد