حکمت 447 نهج البلاغه: انسان ضعیف را با فخر چه کار؟
متن حکمت:
وَ قَالَ (عليه السلام):
مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ؟! أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ، وَ لَا يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لَا يَدْفَعُ حَتْفَهُ.
ترجمه حکمت:
و فرمود (عليه السلام):
فرزند آدم به چه چيز خود مى نازد؟ آغازش نطفه بود و پايانش مردار شود. توان آن ندارد كه خود را روزى دهد و نتواند كه مرگش را از خود دفع كند.
اولین نفر کامنت بزار
حکمت 446 نهج البلاغه: فقر و غنای حقیقی
حکمت 445 نهج البلاغه: ارتباط صحیح با دیگران
...حکمت 444 نهج البلاغه: تأثیر شوخی بر عقل انسان
حکمت 443 نهج البلاغه: احساس شخصیت، مانع هواپرست...
حکمت 442 نهج البلاغه: بزرگ ندانستن مشکلات
حکمت 441 نهج البلاغه: لزوم دانستن احکام برای تج...
حکمت 440 نهج البلاغه: اهمیت ادای حقوق مردم
<...حکمت 439 نهج البلاغه: ارتباط صفات اخلاقی
...
حکمت 438 نهج البلاغه: آهسته و پیوسته
...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است