باید نفس بکشم تویه هوای خودم باید که سر بذارم رو شونه های خودم

باید که گریه کنم واسه عزای خودم شبونه گل ببرم خودم برای خودم

نشد نشد که بیام بازم به دیدنه تو نشد نفس بکشم نفس کشیدنتو

روزای تار منه شبای روشنه تو چقدر غریبه شدی منم منم منه تو

هنوز رویای تو دنباله منه هنوز زخمای تو رو باله منه هنوز از خواب خوشت میپرم هر شب

ببین تقدیر بده بیخبرو ببین طوفانیه چشمای ترو ببین تو دوری و تنهاترم هر شب

باید نفس بکشم تویه هوای خودم باید که سر بذارم رو شونه های خودم

باید که گریه کنم واسه عزای خودم شبونه گل ببرم خودم برای خودم

انگار کسی فکر پریشونیه من نیست

کسی تو شبه بارونی من نیست دیگه وقته پشیمونیه من نیست

انگار تو قلبم غمِ دلخواه تو مونده

هنوز قلبه من همراه تو مونده هنوز پشته سرم آه تو مونده انگار