عرفان طهماسبی - شوم تار

ماهوم رفت پشت ابرا

دلداروم رفته تنها

کوروم کرده اشک و آهوم

تاریک و بی سرپناهوم

مثل شو تار سیاهوم

تش زد عشق به جونوم

دوروم از نا مهربونوم

برگوم تو دست سرد باد

ویرونوم کرده خونش آباد

ای داد از عشق ای داد بی داد

ز وقتی که رفتی شکسته بالوم

به بارون غم خیس خورده خیالوم

ز وقتی که رفتی شکسته دل شو

که سقف ستاره نمیدونه حالوم

گله میکنوم شو به ماه و ستاره

چرا قصه غم تمومی نداره

ته قصه درده شب قصه سرده

نصیب مو از تو همی شوم تاره

داره میپره بوی پیرهن تو وای از دل سرگردون

برگردو بگو خوابه رفتن تو؛ رویامو بم برگردون

دل بازیگوشوم یه آن سر به رات شد کجایی تو دردت بجونوم

همه عقل و هوشوم اسیر هوات شد

کجایی تو ابرو کمونوم