علی عبدالمالکی - بارانم

یارا، من افسرده ام

دوای درد من تویی، بیا بکش مرا به آغوش

جانا، تو جان منی

تویی همان غمی که تا ابد نشد ز من فراموش

بیا که خسته ام از این سکوت و این چراغ خاموش

بارانم، کنار تو میمانم که نیمه ی پنهانم، تو دیدی و بس

ای جانم، تو لذت زندانم، نوازش دستانم، تو دیدی و بس

تو دیدی و بس، تو دیدی و بس

باران

غیر از تو من از همه غمگینم

هلاهل شیرینم، به کام من باش

خورشیدم، تو ماه بی مهتابی

به جان من میتابی، بمانی ای کاش

بارانم، کنار تو میمانم که نیمه ی پنهانم، تو دیدی و بس

ای جانم، تو لذت زندانم، نوازش دستانم، تو دیدی و بس

تو دیدی و بس، تو دیدی و بس