دریا واسه کشتیای بی سر نشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم؟
تهران که دریا نداره
این گوشه از شهر، امنه
من سعی کردم نمیرم
اینقدر نمیرم که آخر
این گوشه پهلو بگیرم
تو سال ها سرنشین این گوشه از شهر بودی
اما با من که همیشه همسایتم قهر بودی
آرامش قبل طوفان
ابروی اون روی ماهه
اخمت به من گفت هر شب
طوفان سختی تو راهه
چند روز
چند سال
چند قرن
از ردپامون گذشته
اولین نفر کامنت بزار
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است