بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله

آهِ من شعر شب جدایی

ماه من کی میشود درآیی؟

ابر بهارم، طاقت ندارم

از دوری تو تا کی ببارم؟

با دیده ی تر یکبار دیگر

بر زانوی غم سر میگذارم