نگاهی تحلیلی به آلبوم موسیقی عشق داند به نوازندگی محمدرضا لطفی و آواز محمدرضا شجریان با تکیه بر رویکرد نظری موریس وایتس

یکی دیگه از روش‌های مرسومِ نقد و تحلیل آثار هنری رو می‌تونیم در دیدگاه موریس وایتس – هنرشناس و فیلسوف آمریکایی در قرن بیستم جستجو کنیم. موریس وایتس نقد رو اینطور تعریف کرده:«شکلی از سخن گفتن سنجیده درباره اثر هنری و استفاده از زبانی که برای آسان ساختن و وسعت دادن به درک هنر طراحی شده است»؛ این یعنی نقد هنری می‌تونه کمک کنه که مخاطب ارتباط بهتر و راحت تری با اثر هنری بگیره. اون حتی هنر رو جزء مفاهیم گشود و غیر قابل تعریف می‌دونسته و گفته: « همه‌ی مفاهیم گشوده مثل هنر، تعریف ناپذیر هستند، و مواردی وجود دارند که به اقتضای آن‌ها باید تصمیم گرفت که آیا مفهوم هنر را برای دربرگرفتن آنها گسترش دهیم یا باب آن را ببندیم. بنابراین، هنر تعریف ناپذیر است.» در اپیزود سوم، می‌خوایم با تکیه به روش نظری وایتس، از مفاهیم گفته شده در اپیزودهای قبل هم بهره ببریم و آلبوم "عشق داند" انتخابمون برای این بخش از پادکست‌های تحلیل موسیقی رادیو هنگامه... نویسنده: محمدرضا عزیزی گوینده و سردبیر: فاطمه گلین‌مقدم تهیه کننده: محمد ممیوند با حمایت: مجموعه پرشین‌ساز اسپانسر رادیو هنگام: مجموعه پرشین‌ساز