این كتاب، بخشی از مباحث درس اخلاق حضرت آیتالله مصباح یزدی رحمتالله علیه است که در رمضان سال 1432ه.ق بیان شده است. موضوع بحث كتاب، شرح و بررسی دو روایت از امام باقر و امیر مؤمنان علیعلیهماالسلام برای تشنگان معارف ناب اهلبیتعلیهماسلام است.
این نوشتار در دو بخش تنظیم شده است. بخش نخست با نوزده گفتار، شرحی بر وصایای امام باقر(ع) به جابربنیزید جعفی است. در ابتدای این بخش روایت مذکور همراه با ترجمه ذکر شده است تا خواننده، تصوری کلی از فضای حاکم بر روایت بهدست آورد و زمینة لازم را برای مطالعة شرح آن کسب کند.
فرض مسئله در این روایت انسان مؤمن است؛ اوست که در این دنیا با نفس خود درگیر است و میکوشد هر لحظه دشمنِ درونش را زمینگیر و مغلوب کند؛ اما این پرسش باقی است که چگونه باید خودِ ایمان را حفظ کرد؟ و اساساً ایمان بر چه پایههایی استوار است؟
مفهومشناسی ظلم ضمن تشریح پرهیز از ظلم؛ مفهومشناسی خیانت در امانت با تأکید بر مفهومشناسی خیانت، امانتداری و وفای به عهد به عنوان ارکان اساسی زندگی اجتماعی؛ شکیبایی در برابر بدگویی دیگران با اشاره به لزوم تفکر برای پیبردن به عیب خویش؛ اهمیت شكر و بیان راهكارهای قرآنی ایجاد انگیزه برای آن؛ آمادگی برای مبارزه با نفس و و چگونگی یاری جستن از عقل و علم در این میدان و...، از اصلیترین مباحث بخش نخست این کتاب است.
بخش دوم کتاب با هدف تکمیل مباحث پیشین و پاسخگویی به پرسشهای مطرح شده در باره ایمان در هشت گفتار به شرح و بررسی حدیثی از مولای متقیان، امیر مؤمنان، علیعلیهالسلام تنظیم شده است.
چیستی، و ارکان ایمان؛ معنا و اقسام صبر، نقش یاد مرگ در صبر؛ مفهومشناسی یقین و رابطه آن با ایمان؛ اهمیت و ضرورت عدل و شعبههای آن؛ واکاوی مفهوم جهاد و بیان شعبههای آن، با تأکید بر مسأله امر به معروف و نهی از منکر؛ بیان مقصود از دعائمالکفر با توضیح پایههای کفر و شعبههای شک، از مهمترین مباحث بخش دوم این کتاب است.
اولین نفر کامنت بزار
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است