داستان حسن زرگر ؛ هشت بهشت

هشت بهشت، نوشته میرزا آقاخان کرمانی و شیخ احمد روحی دو تن از ازلیان است که به زعم نوشته کتاب دربارهٔ احکام آیین بیانی و پاره‌ای از وقایع تاریخی نگاشته شده‌است. این کتاب، در شرح احکام آیین باب و نیز دارای نقدی کلامی- تاریخی، بر دعوت استقلالی میرزا حسینعلی نوری است که با ادبیاتی سخت به نگارش در آمده است. بهائیان این کتاب را در شمار آثار سیاسی بابیان در زمان مشروطیت دانسته‌اند.[۲] نویسندگان این کتاب در ارتباط با میرزا حسینعلی نوری، بنیانگذار آیین بهائی و مشاورش از واژگانی تند استفاده کرده‌اند.[۳] علت نام‌گذاری کتاب به هشت بهشت، وجود هشت بابی است که در آن گردآوری شده‌است.[۴] هشت باب از این قرارند: باب اول: در حقوق الهیه باب دوم: در تهذیب اخلاق باب سوم: در تدبیر و حکمت منزل باب چهارم: در حقوق مدنیه باب پنجم: در حقوق و نوامیس عامّه باب ششم: در حقوق ملکوتیه باب هفتم: در احوال قیامت و دلائل ظهور قائم آل محمد باب هشتم: در وقایع قیامت و ظهور نقطه بیان و اصحاب ا