ازدواج یک امر طبیعی و فطری و یکی از نیازهای ناگزیر بشر است. کسی که به این نیاز طبیعی پشت کند بدون تردید، احساس کمبود خواهد کرد وچون برخلاف فطرت حرکت می کند، به دشواری ها و مشکلات جسمی و روانی برخورد می نماید. بی شک، یکی از مهمترین عوامل فشارهای روانی و استرس های رو به افزایش در دنیای امروز که گریبانگیر بسیاری از جوانان است، عدم ازدواج به موقع آنان است. دختران و پسران جوان، در فراز و نشیب زندگی به محیطی امن و پایگاهی عاطفی نیازمندند و بهترین فردی را که می توانند برای تامین این نیاز، برگزینند، همسراست. دختر و پسر جوان به وسیله ی ازدواج، در کنار یکدیگر از آرامش، امنیت و سلامت روان برخوردارمی گردند. خداوند متعال در این باره می فرماید: " و از نشانه های او این که، همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنارآنان آرامش یابید، در میانتان موّدت و رحمت قرار داد. در این نشانه هایی است برای گروهی که تفکر می کنند". رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله نیز، ازدواج را عامل ایجاد اخلا ق نیکو در فرد می داند و می فرماید: "مردان و زنان بی همسر خود را به ازدواج یکدیگر درآورید، چرا که خداوند اخلاق آنان را نیکو می سازد". امروزه، پژوهش های جامعه شناسان و روانشناسان نیز، حاکی از ارتباط مثبت سلامت روان و ازدواج است. در همین زمینه، مطالعات اداره بهداشت عمومی امریکا درسال 1980 نشان می دهد که بین سلامت روانی و ازدواج، ارتباط معنی داری وجود دارد. افراد متاهل در مقایسه با افراد مجرد در وضعیت بهتری از سلامت روانی قرار دارند. نشانه های نوروتیکی در مقایسه، کمتر در آنها دیده می شود و درصد کمتری از آنها در بیمارستان های روانی بستری اند. همین فواید ازدواج و تشکیل خانواده، یعنی ایجاد اخلاق نیکو در افراد، سلامت و بهداشت روانی، انس، آرامش، مودت و رحمت است که خانواده را بین دیگر نهادهای اجتماعی، ناهمانند و منحصر به فرد ساخته است به طوری که از آن به عنوان ریشه ای ترین نهاد اجتماعی یاد می شود.