شیر چشمان تو پاییز ترین بیشه ی من نیست جز مهر رخت هیچ در اندیشه ی من کیش ما نیست مگر مات شدن در رخ تو دوریت تیشه زده بر رگ و بر ریشه ی من می نابی است که سر مست کند عاشق را ریخت از جام دو چشمان تو در شیشه ی من بار عشق تو چنان سخت کشیدن دارد کار صد مرد بود آنچه شده پیشه ی من شعر:کیوات محب خسروی