داستانی شنیدنی...

داستانی شنیدنی راجب همسایه های یک ساختمان...

داستانی شنیدنی راجب صرفه جویی...

« واي که چه سخته دوچرخه سواري توي شهر. کنار خيابون که هستي بايد مراقب باشي ماشين‌ها لهت نکنند. توي پياده‌رو هم بايد حواست رو جمع کني که وقتي مي‌خواي از ميون جعبه و قفسه و ميز و صندلي مغازه‌دارها راهي ...

شیر ترس دارد؟ می ترسی که به شیرها نگاه کنی؟ اگر چند شیر اطرافت در حال خمیازه باشند آیا جرأت نردیک شدن و عکاسی از آن ها را داری؟ دوست من که بسیار شجاع بود و دوست داشت از شیرها عکاسی کند...

خيلي اهل صبحانه‌خوردن توي قهوه‌خانه نيستم؛ اما اگر هم دعوت شوم بدم نمي‌آيد که با اُملت و چاي‌نبات قهوه‌خانه‌اي دلي از عزا دربياورم. صبح به دعوت اميد رفتم قهوه‌خانۀ حسن‌آقا. قهوه‌خانه آداب خودش را دارد...

راهبر سوسک داستان انگیزشی زیبا...

داستان زیبای آقوی فرهنگ، خاطرۀ یک روز مهمانی در باغ است با اتفاقات جالب و غیر قابل پیش بینی. این داستان با لهجۀ شیرازی و بسیار شنیدنی است!...

گوشۀ حیاط روی ایوان نشسته بودم. آن‌ وقت‌ها مردم بیشتر وقت داشتند دور هم باشند. آخرین نسیم شهریوری شیراز هم در‌حال وزیدن بود و هوای گرم را با بوی آبی که روی آجرنماهای دیوار پاشیده بودند، به هم می‌آمیخت...