به یاد شهرام شیدایی که دریغ است ظرافت‌و نازکٰ‌اندیشی‌های احساس و ادراکش فراموش شود... بی‌آن‌که بدانی حرف زده‌ای بی‌آن‌که بدانی زنده بوده‌ای بی‌آن‌که بدانی مُـرده‌ای. ساعت را بپرس کمکَت می‌کند از هوا حرف بزن کمکَت می‌کند نامِ مادرت را به یاد بیاور شکل و تصویرِ کسی را سریع! از چیزِ کوچکی آغاز کن مثلاً رنگ‌ها مثلاً رنگِ زرد سبز، اسمِ چند نوع درخت به مغزی که نیست فشار بیاور فصل‌ها را، مثلاً برف سریع باش، سریع چیزی برای بودنت پیدا کُن، دُور بردار ممکن است بقیة چیزها یادت بیاید سریع! وگرنه واقعاً به مرگت عادت، کرده‌ای. ■ #شهرام_شیدایی ۱۳۷۶.۲.۱۰ @shahramsheydayi https://t.me/shahramsheydayi/283 https://t.me/shahramsheydayi/614 از مجموعه شعر «خندیدن در خانه‌ای که می‌سوخت» چاپ اول، تهران ۱۳۷۹ ، نشرِ کلاغ سفید گوینده #شهرزادفتوحی تنظیم #مجتبی_میرسمیعی @shahrzadartandlife