شعری از #سیمین_بهبهانی «گردن‌آویز» از کتاب «یک‌دریچه آزادی» انتشارات سخن چاپ دوم ۱۳۷۷ #شهرزادفتوحی #مجتبی_میرسمیعی ??????? ??????? https://t.me/ShahrzadArtandLife/2151 Shahrzad Art&Life @shahrzadartandlife آشفته‌حال و سودایی اندوهگين و افسرده چادر به سر نپوشيده ‌رخ با حجاب نسپرده پرواي گير و بندش نه‌ وز گزمِگان گزندش نه فکرِ«بپوش و پنهان کن» خاطر از او نيازرده چشمش دو دانه‌‌ی انگور از خوشه‌ها جدا مانده دست زمانه صدخُم خون ‌از اين دو دانه افشرده ديوانه، پاک ديوانه با خلق و خويش بيگانه گيرم برد جهان را آب ‌او خوابش از جهان برده بی‌اختيار و بی‌مقصد با باد رفته اين خاشاک خاموش و مات و سرگردان ‌بی‌گور مانده اين مرده يک ‌جفت ‌اشک ‌و نفرين را سربازْ مُرده پوتين را آويزه کرده برگردن ‌بندش به هم گِره خورده. گفتم که:«چيست اين معنی؟» خنديد و گفت: «فرزندم- طفلک نشسته بر دوشم پوتين برون نياورده...» شهريور ۱۳۶۷ سیمین بهبهانی ??? با سپاس از «مهدی فتوحی» که به یادم انداخت این شعر را بخوانم.