جنگ بوسنی یکی از تلخ‌ترین وقایع تاریخ معاصر است که بیش از سه سال طول کشید و کشور بوسنی و هرزگوین را دچار آسیب‌های جانی و مالی فراوانی کرد. جنگی خانمان‌سوز که پس از استقلال طلبی این سرزمین از یوگسلاوی سابق رخ داد و مسلمانان، صرب‌ها و سایر گروه‌های قومی و نژادی این کشور دچار اختلافات شدیدی شدند. در جریان همین نبردهای مسلحانه، شهر سارایوو پایتخت این سرزمین توسط نیروهای صرب محاصره شد. حصری طولانی که 1425 روز طول کشید و در این دوران 13 هزار و 952 نظامی و غیرنظامی کشته شدند.

کتاب ویولنسل نواز سارایوو (The Cellist of Sarajevo) نیز داستانی زیبا درباره این دوران تعریف می‌کند و روایتی تاثیرگذار از جنگ، استقامت مردم و زنده نگه داشتن امید و انسانیت ارائه می‌دهد.

ماجرا از جایی آغاز می‌شود که چهار نفر در شهری محاصره شده و وحشت‌زده می‌خواهند جان خود را حفظ کنند و یکی از آن‌ها نوازنده‌ای‌ست که با دیدن صحنه‌ای دلخراش تصمیم عجیب و مهمی را می‌‌گیرد. او شاهد کشته شدن 22 نفر از دوستان و همسایگان خود است؛ آن هم زمانیکه این افراد بی‌گناه در صف نانوایی ایستاده‌اند و بی‌خبر از همه جا با حمله خمپاره‌ای جان خود را از دست می‌دهند.

پس از این اتفاق ویولنسل نواز تصمیم می‌گیرد 22 روز به یاد آشنایان خود، در همان محلی که گلوله و خمپاره اصابت کرده بود، ساز بنوازد. از آن طرف مرد جوانی به نام «کنان» تلاش می‌کند برای تهیه آب آشامیدنی برای خانواده‌اش از خانه خارج شود و هر خطری را قبول کند. شخصیت سوم رمان نیز مردی به نام «دراگان» است که همسر و پسرش را در ابتدای ناآرامی‌ها از شهر بیرون فرستاده و در یک نانوایی کار می‌کند. چهارمین فرد نیز زنی جوان به نام «تیر» است که به عنوان یک تک تیرانداز می‌خواهد هرطور شده جان نوازنده شهر را نجات دهد.

رمان ویولنسل نواز سارایوو اثری به شدت قدرتمند است که با الهام از داستانی واقعی نشان می‌دهد که جنگ چطور می‌تواند تعریف انسان‌ها را از همدیگر تغییر دهد.