آی دخترجان خوب میدانی دوست می دارمت اما نمی دانی چه اندازه که حقیر تر از آنی که بدانی چقدر دوست داشتنی هستی نگاه همیشه نافذ من به چشم های تو خیره است دارم میروم عقب عقب تو حتی صدای پایم را نمی شنوی چه رسد به اینکه جای پایم را روی برف های فردا بشماری من رفتم آنقدر دوری که انگار نبوده ام