این نویسنده درسال 1867 میلادی در یکی از شهر‌های سیسیل ایتالیا با نام «آگریچنتو» متولد شد. پدرش به تجارت گوگرد مشغول بود و به همین علت او را به تحصیل در رشته‌های فنی تشویق کرد. اما او به رغم میل پدرش، در دبیرستان و سپس دانشگاه شهر رم ثبت نام کرد و به تحصیل ادبیات پرداخت. وی اولین اشعار خود را در سالهای 1883 تا 1888 سرود که این مجموعه تحت عنوان «درد مطبوع» در سال 1889 منتشر شدند. پیراندلو در سال 1893 در شهر رم مقیم شد و به عنوان روزنامه‌نگار به فعالیت پرداخت. اولین رمان او با نام «زن مطرود» به صورت پاورقی در یکی از نشریات منتشر شد. این رمان،شرح حال زنی جوان است که به اتهام واهی خیانت،از جانب همسر خود طرد می‌شود. پیراندلو در این دوره برای گذارندن زندگی به تدریس ادبیات ایتالیایی مشغول شد و درسال 1897 به طور موقت تصدی کرسی ادبیات دانش‌سرای عالی این کشور را به عهده گرفت. پیراندلو درسال 1904 یکی از مهمترین آثار داستانی خود را در قالب رمان و تحت عنوان «مرحوم متیا پاسکال» منتشر کرد که برای او شهرتی بی‌نظیر به ارمغان آورد. وی پس از سالها فعالیت ادبی در زمینه رمان و نمایشنامه و داستان‌کوتاه، شهرت قابل توجی کسب کرد. در سال 1929 از او برای عضویت در فرهنگستان ایتالیا دعوت شد و در سال 1943 جایزه نوبل ادبیات را ازآن خود کرد. این نویسنده علاوه بر فعالیت‌های ابتدایی در سرودن شعر، حدود 40 نمایشنامه، هفت رمان و 250 داستان کوتاه از خود بر جای گذاشت و سرانجام 71 سال پیش در 20 دسامبر 1936 بر اثر بیماری، دیده از جهان فروبست. کالبد او را بنابر وصیتش سوزاندند. از پیراندلو در ایران بیش از 15 کتاب مستقل شامل آثاری چون «نوبت» (تحت عنوان «به نوبت» نیز ترجمه شده است)، «مطرود»، «شش شخصیت در جست و جوی نویسنده»، «خاطره‌های ما»، «امشب از خود می‌سازیم» و «خمره»، با ترجمه مترجمانی چون بهمن فرزانه، رضا قیصریه، پری صابری، آزاده آل‌احمد و حسن ملکی منتشر شده است