شماره‌ی بیست و ششم | آسمان شما چه رنگیست؟ ‌ (آبان 99) --- احتمال حیات در کُره‌های دیگر هر چقدر باشد از کره‌ی ما بیشتر است! مگر اینکه منظور از حیات فقط زاده شدن و مردن سلول‌ها باشد که خب در این صورت علم حسابی لنگ می‌زند! لااقل از نظر من. آن لحظه حیات و ممات، دقیقن آن لحظه، هیج جای حافظه‌ی هیچ بنی‌بشری سکونت ندارد! اما میان این دو، تقویمی ورق می‌خورد که مهم است! زیستن در قامت یک انسان با تمام مشخصات و خاطرات و آرزوهایش. این حیاتی که دانشمندان برای سر درآوردن ازش هی جایزه‌ می‌گیرند چیزهای زیادی کم دارد! یا حتا ندارد! بخاطر همین ما هر روز بیشتر از ریشه‌هایمان سر در می‌آوریم اما کمتر حواسمان جمعِ چگونگی گذراندنش می‌شود. این‌جا زنده ماندن معتبرتر از زندگی کردن شده.  من اما دلایل زیادی دارم که بیرون از کُره‌ی ما زندگی با کیفیت بهتری در جریان است! می‌ترسم این سینه‌چاکان علم بلوا کنند. برای همین سکوت کرده‌ام. اما من با آن‌ها در ارتباطم!  لااقل با یکی‌شان دوستم. باور نداری بیا... این هم دست خطش! --- متن و روایت : مهدی روزرخ (م.مسافر) --- موسیقی‌‌های استفاده شده: ‌‌‌‌ Street Tune - Gregori Schechter ‌‌‌ روزای خوب کودکی - بمرانی‌ ‌‌‌ عشق و مرگ در دنیای مجازی - گروه کیوسک ‌‌‌ احتمالن قهرمانی در کار نیست - بمرانی‌ --- کاور: مهدی روزرخ ( 3D Max)‌ m.mosafer@gmail.com