توضیحی مختصر من بابِ جریانِ عنوان و تفسیر کلیِ مجموعه اِتانول : خمر در مفهوم درونیِ خود میتواند فرایِ گنجایشِ یک عکس العملِ ناشی از حالتِ خماریِ منحصر به عملِ شربِ خمر باشد و یا میتواند در عمومیتِ معناییِ خود چه بسا قلیل یا قلیل تر رفتار نماید ، این همان انتخابِ بودن و نبودن و یا ماندن و نماندن است همه اش در اختیار و اراده ی ذهن و گیرنده های عصبی-حسی و تفسیریِ ماست اما هر آنچه که بوده و هست میان این تمایزاتِ ساختاری یک وجه اشتراکِ ملموس در درونشان نهادینه گشته و آن این است که در آن محدوده ، اندیشه ی پرواز و فراغ از هر کشمکش و دغدغه و معضلاتِ دست و پاگیرِ بالا و پایینِ روزانه، ریشه دوانده است، اینجاست که پرواز معنا میابد، تفاوت در نوع نگرش و میزان بال زدن و پرواز کردن است ، تفاوتِ انسان و پرنده در همین اصل خلاصه شده، انسان با ذهنش پرواز میکند و پرندگان با بالهای خود، بنابراین انسانها میتوانند در ابعاد وسیع تر و در ارتفاعات بسیار بالاتر و والاتر نسبت به سایر جاندارانِ بالدار پرواز کنند! و اتفاقا تحققِ کمال گرایی در همین موضوعیت نهفته است، زمان مفهومیست در جهتِ تحلیلِ مقدار و میزانِ تلاش برای تکامل ، و بازخورد و دستمزد آن را حتما و متعاقبا به دقیق ترین حالت ممکن پرداخت میکند . آغاز نقطه ای قابل تعیین و ترسیم و تصور است، همه چیز و هیچ چیز میتواند از یک نقطه ی درگیرکننده و محرک آغاز گردد و فرقی نمیکند کدام نقطه ، هر انسانی آغازی را در بر میگیرد و چه بسا این شروع میتواند حتی یک فرمول مختصر ریاضی یا شیمیایی باشد با برداشت و رویکردی منحصر به فرد ، بنابراین پرواز نقطه ی آغازینی دارد و این آغاز میتواند از همین جا نشات بگیرد : فرمولی ساده همچون اِتانول…