جار در لغت مترادف ندا و صوت است. برآنیم که جمعیّت ایران در سده‌ی گذشته همواره جار‌‌هایی توّجه‌انگیز داشته که گاه به‌هنگام شنیده شده و گاه ناشنیده مانده‌است. شاید یکی از دلایل آن، کم‌توّجهی متوّلیان تولید آمار جمعیّتی به اعلام هشدار‌های به وقت بوده باشد. یا شاید هشدار‌ها صوتی رسا نداشته و توّجه برنامه‌ریزان را برنیانگیخته است. این گزارش بر آن است که دلالت‌های مشاهده شده در رویدادهای جمعیّتی را به شهادت پایگاه اطلاعات جمعیّت کشور (به عنوان متقن‌ترین منبع اطلاعات جمعیّتی ایرانیان) به اختصار به تصمیم‌گیران اعلام نماید. فایل رایگان کتاب را از اینجا بردارید: https://bit.ly/3hcbjB8