ساعت بیستُ شش به وقت همان جایی که عصرِ جمعه اش نیستی... میشنوی؟ صدای باران است.. آن هم در این فصلِ بی ربطِ بی توِ بی تابِ بی انصاف... از همان بارن هایِ بی انصافی که تو دوست داشتی ... از همان بی انصاف هایی که ذوقِ غنچه های صورتت میشکُفت و دستِ بی حوصلگی های مرا برای قدم زدن، تویِ کوچه های تنگِ پر از حرفِ این شهرِ پر از تیر چراغ برق های چوبی میکشاندی... یادت هست ؟ زیر هر چراغ که میرسیدیم ناگهان آن چراغ خاموش میشد و میگفتی: از انرژی حضور ما دوتاست یادت نرفته که میگفتم: ول کن این خرافاتِ جلف رو چراغ که خاموش میشد من بودم و تو بودی و کوچه بود و تاریکی و بوسه های ..یـ ـواشـ ـکـی... بی انــصـاف ...تو... کوچه های نم زده هست...باران هست ، شهر هست و چراغ هم هست..ولی تو کجایی؟ بـی انصاف بی انصاف بی انصاف این شهر برای دور ریختن خاطره های تو دریا ندارد... تــااااا میشد در این شهر ستاره کاشته اند. در این شهر تا چشم کار میکند ماه هست و آسمان هست و کویر هست و باران ... برای جنون ... خوراکِ منه دیوانه وقتهایی که نیستی... متن زیبای امیر مهدی زمانی و ترانه زیبای کوروش عزیز به نامه تو کجایی میکس و مسترینگ کار MAHYAR MUSIC