آدم همیشه فکر می‌کند یک «آن جای دیگری» هست که لابد حالش آنجا بهتر می‌شود! خودش را بر می‌دارد می‌برد وسط نقشه‌ی جغرافیا با کوله‌باری سنگین از خاطره‌ها و امیدها به شوق آنکه آسمان هر کجا همین رنگ نباشد! راستش آدمیزاد موجود عجیب که نه، موجود غریبی‌ست در این روزگار...