یادمه 10 ،11 سالم بود که یه جمعه رفتیم اطراف طالقان، یا بقول خود اهالی اونجا طالاقون. یه پیکان جوانان داشتیم، با مامان و بابا و 6 تا بچه قد و نیم قد. لب رود زدیم کنار، پای یه صخره بلند و زیر سایه درختا شروع کردیم به درست کردن بساط جوجه و کوبیده. هیچ وقت اونجارو یادم نمیره، آخه اون رودخونه پرآب هندونمون و نوشابه هایی که گذاشته بودیم تا خنک بشه رو برد و داغش رو به دل سوخته من گذاشت...