از منظر استاد محمد شجاعی، استاد حوزه و دانشگاه، که پیرامون این مساَله، سلسله مباحث" علم و یقین" را در 11 جلسه ترتیب داده است « یقین سبب حرکت و شک سبب کندی یا سکون می‌شود .فردی که یقین دارد یکسره مراقب اعمالش است چرا که اعتقاد به حساب و کتاب دارد و می داند که خداوند ناظر اعمال اوست. یقین پایه اعمال است و کسب آن از هر چیزی مهمتر است. فرد با یقین اضطراب ندارد، چون دارایی اش را جای امنی گذاشته است. باید دنبال جواب شک رفت و تکبر و تنبلی نکرد، مشکل بسیاری از شکاک ها این است که شک را بدون جواب در خودشان نگه می دارند.در مواقع شک یا باید متخصص بود که جواب شک را بدانیم یا اینکه به متخصص مراجعه کنیم. یقین باعث زهد می شود و زهد، آرامش و قدرت در پی دارد .اعمال برای آخرت باید متناسب با آخرت باشد، طمع های دنیایی نیت را خراب می‌کند و دیگر چیزی برای آنجا نمی ماند .نباید فساد یا مرگ فلان استاد روی حرکت انسان اثر کند . اخلاص یعنی همه چیز و همه کس را برای خدا بخواهیم و... .»