امروز بعد از فوت یکی از عزیزانم، یاد این متن زیبا افتادم. به تاریخ های رو سنگ قبر نگاه کنید. تاریخ تولد - تاریخ مرگ. آن‌ها فقط با یک خط فاصله از هم جدا شده‌اند و همین خط فاصله‌ی کوچک نشاندهنده‌ی تمام مدتی است که ما روی کره‌ی زمین زندگی می‌کنیم و ارزش این خط کوچک را تنها کسانی می‌دانند که به ما عشق ورزیده‌اند. آنچه در زمان مرگ مهم است، پول، خانه و ثروتی که باقی می‌گذاریم نیست، بلکه چگونگی گذراندن این خط فاصله است. بیائید به چرایی خلقتمان بیندیشیم. بیائید بیشتر یکدیگر را دوست داشته باشیم. دیر‌تر عصبانی شویم. بیشتر قدر دانی کنیم. کمتر کینه توزی کنیم. بیشتر احترام بگذاریم. بیشتر لبخند بزنیم و به یاد داشته باشیم که این خط فاصله خیلی کوتاه است.