آرام باش عزیز من آرام باشحکایت دریاست زندگیگاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانیگاهی هم فرو می‏رویم، چشم‏های‏مان را می‏بندیم، همه جا تاریکی است،آرام باش عزیز منآرام باشدوباره سر از آب بیرون می‏آوریمو تلالوء آفتاب را می‏بینیمزیر بوته‏یی از برفکه این دفعهدرست از جایی که تو دوست داری طالع می‏شود.______________ با صدای  شمس لنگرودی